از آنجا که در ساختار هر حکومتی بین حاکم جامعه و مردم عده ای نخبه به عنوان واسطه وجود دارند، که اهمیت این واسطه های بقدری است که مثلا در بحث ظهور امام زمان، از شرائط ظهور علاوه بر رشد عقلی مردم، به وجود 313 نفر یار مخصوص برای آن حضرت نیز اشاره شده است .
عن الباقر علیه السلام : « یَجمَعُ اللهُ مِن أَقاصِی البِلادِ عَلی عِدَّةِ أَهلِ بَدرٍ ثَلاثَمِأَةَ وَ ثَلاثَ عَشَرَ رَجُلاً ؛ یعنی خداوند (برای حضرت قائم علیه السّلام) از دورترین شهرها، به تعداد جنگ آوران جنگ بدر، 313 مرد را جمع می کند» .[1]
نظام انقلاب اسلامی امام(قدس سره)هم از این قاعده مستثنی نبوده و نیست و همیشه واسطه هایی بین رهبر و مردم وجود داشته و دارند، که در این نوشتار می خواهیم به نقش و کارآمدی بعضی از این واسطه ها در دوران امام خمینی و دوران بعد از ایشان (دوران کنونی) بپردازیم.
نظریه امام خمینی(قدس سره) درباره ماهیت و وسعت انقلاب اسلامی
با توجه به بررسی وصیت نامه الهی و سیاسی امام(قدس سره) در صحیفه نور کاملا مبرز و مشخص می شود که ایشان انقلاب اسلامی ایران را صرفا انقلاب منحصر در چارچوب مرزهای سیاسی کشور ندانسته و قائل به فراگیری اسلام به تمام اقصی نقاط دنیا بالاخص به کشور های اسلامی بودند.
ابتدا به چند نمونه از آن اشاره می نمایم
مسؤولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت(ع) است.[2]
ما که نهضت کردیم، برای اسلام نهضت کردیم. جمهوری، جمهوری اسلامی است. نهضت برای اسلام نمی تواند محصور باشد در یک کشور و نمی تواند محصور باشد؛ حتی در کشورهای اسلامی.[3]
و ما ملت ایران که نهضت کردیم و دست ظلم را کوتاه کردیم باید دنبال این مطلب باشیم، و تا آنجایی که دست ظالمان را بکلی از کشور خودمان کوتاه کنیم و با هدایت این نور سایر کشورهای اسلامی و سایر مستضعفان جهان بیدار بشوند و خودشان را از تحت سلطه قدرتهای بزرگ خارج کنند.
اینها فقط نمونه ای از خروار مطالبی بود که امام خمینی اندیشه ای جهانی از انقلابش داشت و در اندیشه صدور انقلاب به همه جهان بودند
مانعی بزرگ برای اهداف عالی امام(قدس سره)
به جرأت می‌توان گفت یکی از بزرگترین موانع برای آرمانهای امام(قدس سره) همین واسطه هایی بودند که نتوانستند یا نخواستند پا به پای امام(قدس سره) برای حصول به آن اهداف متعالی حرکت کنند
افرادی که باید مثل خود امام اشخاصی نفوذ ناپذیر، خالص در اسلام، و کارکشته باشند تا بواسطه این افراد امام(قدس سره) می توانست برنامه انقلاب اسلامی را حداقل به کشورهای اسلامی بالخصوص به عراق که به ایران حمله کرده بود صادر کند .
اما افکار غیر خالص و بعضا مخلوط به افکار لیبرالی بعضی، و سستی برخی عناصر دیگر مانع از این شد که امام بتواند آن برنامه کاملی را که در ذهنش داشت به مرحله اجراء بگذار، و بناچار با نوشیدن جام زهر، برنامه اش را ناتمام گذاشت، اما در کلام و رهنمود همیشه اشاره به صدور انقلابی داشت که امید پابرهنگان بود .
دوران بعد از امام(قدس سره)
تا اینکه امام(قدس سره) بار سفر بسته و افسار انقلاب را به سید علی دادند، او نیز باید با واسطه کار کند، و ظیفه اش حفظ انقلاب و دستاوردهای آن است، اما برخی واسطه های دگر اندیش که دیگر گنده تر هم شده و دیگر خود را در حد واسطه نمی بینند، بلکه سهم خود را بیشتر از حد واسطه می دانند.
به علاوه اینکه، به این واسطه های کسانی دیگر اضافه شده اند، که نه تنها چابکی واسطه های قبلی را ندارد، بلکه بسیاری از گفتمان های امام راحل را افراطی و خشونت طلبانه دانسته و قائل هستند این نوع ادبیات حداقل به درد امروزه ما نمی خورد و معتقدند این گونه ادبیات گفتاری باید به تاریخ معاصر انقلاب سپرده شود و معتقدند دنیای کنونی تاب تحمل این گفتمان را ندارد.
به عبارتی دیگر: اینها تاب اجرای انقلاب روح الله در داخل مرزها هم ندارد و با گفتمانی خنثی گونه صحبت از گفتگوی تمدنها، جهانی عاری از خشونت و ...باید در گفتار و رفتارمان اعتدال را رعایت کنیم. چرا که عده‌ای از این آقایان خسته اند، و خوابشان زیاد است، لذا رفتار و گفتارمان طوری باشد که خیلی سرو صدا راه نیفتد تا چرت بعضی از اینها پاره شود.!!!
در حالی که امروزه بر هیچ کس منشاء خشونت، توطئه جهانی و کشتار مسلمان، ایجاد طالبان، داعش و ...بر کسی پوشیده نیست .
اینها کسانی اند که خودشان و بچه هایشان با توجه به موقعیت شغلی و ثروتی که در دست دارند با گشت و گذار و سفر به کشورهای اروپایی و آمریکا و ... دل بستگی شدید به دنیا داشته و به قول قرآن کریم زمین چسبیده اند
همان که قران در آیه 38 سوره توبه به آن اشاره کرده و می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فی سَبیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَ رَضیتُمْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیا مِنَ الْآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا فِی الْآخِرَةِ إِلاَّ قَلیل»
یعنی : اى کسانى که ایمان آوردهاید! شما را چه شده که وقتى به شما گویند در راه خدا بیرون شوید و کوچ کنید به زمین سنگینى مىکنید، مگر از آخرت به زندگى دنیا راضى شدهاید (اگر چنین است بدانید که) بهره گرفتن از دنیا در قبال آخرت جز اندکى نیست .
اینها به قول قران کریم کسانی اند که راضی به زندگی دنیایی بوده و می خواهند زندگی مرفه و بی درد سری را سپری کرده و حوصله جهاد و درگیری با جبهه استکبار را ندارد.
اما این خواب آلودگان خسته اگر چه الان ظاهرا در خواب راحتی و در رختخوابهای گرم و نرم فرو رفته اند اما باید بدانند این آرامش قبل از طوفان را دوامی نیست . چرا که آتش که چه بگویم، گدازه ها و شرارهایی در راه است که فعلا در زیر خاکستر هستند و هر از گاهی زبانه کوچکی می کشند که داستان شهادت امثال حججی نمونه ای از این آتش زیر خاکستر است .
که انشاء الله در موقع مقتضی مطالبی درباره این آتش زیر خاکستر بیان خواهد شد.
