این مدح امام علی را نخونی از دست دادی

چون دید صاحب خانه را از میهمان اکراه، نی
 
شد با اجازت در درون آن­جا که کس را راه، نی
 
جز هیبت یزدان کسی دربان آن درگاه، نی
 
غیر از عنایات خدا با او کسی همراه، نی
 
وز آن پذیرایی کسی غیر از خدا آگاه، نی
 
حرفی در آن محرم‌سرا جز بای بسم الله، نی
 
جز طفلک تسبیح خوان هم‌صحبتش دل‌خواه، نی
 
آن میزبان این میهمان،نازم به این مجد و شرف!