ماجرای 11 لامپ شکسته
تیر چراغ برقی در محله شلوغی بود ، محله ای با بچه های شرور که هر روز دعوا و درگیری ، حتی به خودشان هم رحم نمی کردند ، چند روز بود که شبها دیگر نمی شد از محل رد شد ، چون چراغ برق مثل قبل روشنایی نداشت ، علتش هم واضح بود ، این بار یازدهم بود که مسئولین برای بستن لامپ اقدام کرده بودند .
یعنی هر بار که با تیرکمانشان یا سنگ ، چراغ ، تیر چراغ را نشانه می رفتند و لامپ را می شکستند ، مسئولین محل می آمدند و چراغی تازه نصب می کردند ، اما این بار یازدهم بود ،آمدند چراغ را بستند اما محافظی محکم رویش نصب کردند که دیگر آن نور قبلی را نداشت .
مسئولین چاره ای هم جز این نداشتند ، خوب شما بودید چه می کردید ؟
من که بودم چراغ برق را از ریشه در می آوردم و می بردم چه رسد که لامپ ببندم و رویش هم محافظ بکشم
تازه خیلی هم که از همه جا بی خبر بودند می آمدند و کلی غر می زدند که این چه بد سلیقگی است از این مسئولین ، مثلا دلشان خوش است که چراغ برای روشنایی مردم نصب کرده اند !!!
این داستان زندگی ما مسلمانان است که 11 نور الهی را خاموش کردن.
در دعای ندبه در مورد این یازده نور می خوانیم فقتل من قتل و سبی من سبی و اقصی من اقصی
یعنی : و بظلم و ستم گروهی کشته شدند و عده ای هم اسیر، و جمعی آواره و دور از وطن و یا از حق خود محروم شدند.
محافظ روی چراغ بخاطر کثیفی محله مان و به علت اینکه این محافظ سالهاست که نصب شده و تمیز نشده آنقدر گرد و خاک گرفته که دور شدیم که دیگر دارد باورم می شود ما هم مصداق روایت امام صادق علیه السلام می‌شویم که فرمود :
عن محمد بن منصور عن ابیه قال: کنا عند ابی عبدالله جماعة نتحدث، فالتفت الینا فقال: فی ای شی انتم؟ ایهات ایهات لا والله لا یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی تغربلوا، لا والله لا یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی تمیزوا، لا والله لا یکون ما تمدون الیه اعینکم الا بعد ایاس، لا والله لا یکون ما تمدون الیه اعینکم حتی یشقی من شقی، و یسعد من سعد.[1]
بنقل از محمد بن منصور از پدرش گفت: ما جمعی در محضر امام صادق (ع) نشسته و صحبت می کردیم حضرت بما توجه کرد و فرمود: در چه صحبت می کردید؟ نه بخدا قسم چشم های شما به او برکشیده نمی شود ( کنایه از اینکه او را نخواهید دید ) تا آنکه غربال شوید نه بخدا قسم چشمان سیاه به او کشیده نمی شود تا تمیز داده شوید نه بخدا قسم چشمان شما به او برکشیده نمی شود مگر پس از نومیدی نه بخدا قسم چشمان شما به او برکشیده نمی شود تا بدبخت گردد هر کس که باید بدبخت شود و نیکبخت وسیعد گردد هر کس که باید سعید و نیکبخت شود.
حاصل کلام امام اینکه : تا همه شما غربال نشوید تا خالصتان از ناخالصتان مشخص نشود ، و عده ای از شما ناامید از خداشده ، و تا یک عده ای که سست ایمان هستند گمراه نشوند و آنان که ایمان قوی دارند ، هدایت یافته و پخته نشود ، امامتان را نخواهید دید
این تازه وضعیت خود محله است
بماند که این محله و شهر دشمنانی دارند کینه ورز ، تلاشگر ، که کمر همت به نابودی محله بسته اند .
که اگر همان نور کم سوی چراغ محله نبود ، شبیخون زده و دمار از روزگار اهل محل در آورده و خاکش را با توبره می بردند .
دشمن نا امید از ریشه کن کردن محله ، بیکار هم ننشسته شروع به درست کردن بدل می کند ، یعنی انسانهایی به شکل و شمایل و پوشش همان محل درست کرده ، و درونشان می فرستد ، که این شخص در شکل شبیه همین محله است اما کنترل اش دست دشمنان این محله است .
ترکیه و افغانستان دو بدل زیبای این دشمن هستند
در یک طرف ترکیه مدل اسلامی است ، کاباره های معروفش هم به روی مسیحیان شرق اروپا باز است ، و هم بر روی برخی اعراب شکم پرست بازمانده از دوران ابوسفیان .
که این کشور مسلمان از راه تن فروشی دختران جوانش کسب در آمد می کند ، تا پول آب و برق مسجد ایاصوفیا در استانبول را تهیه کند ، نکند چراغ این مسجد خاموش شود ! تا خدای ناکرده ، مومنین از فضیلت نماز در مسجدش بی بهره باشند ( این نمونه بود از خروار)
طرف دیگر این محل افغانستان است که اگر ریش مرد از قیفی که طالبان تهیه کرده بیرون نزند ، مجازاتش شلاق است و اگر زن گونی از روی صورتش بردارد هم مجازاتش مشخص .
این دو بدل اگر چه خیلی به نظر متفاوت می آیند ، اما دو لبه یک قیچی‌اند که محور این قیچی هر چه باشد نمی دانم ، اما می دانم که از جنس ولایت مولای متقیانمان نیست . و هدف دو لبه قیچی هم اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله وسلم است که دشمن تا می تواند لبه این دو قیچی را با دلارهایش تیز می کند ، تا بتواند اسلام ناب را قیچی کند .
خدایا نمی دانم ، اهالی محل ، لیاقت و رشد کافی پیدا کرده اند که اگر محافظ چراغ را برداری ، آن را نشکنند ؟!!
اما اگر به این رشد و آگاهی نرسیده اند تو خود با ولایت تکوینی ، این مقصود را حاصل کن ، تا بیش از این به اهالی کور محله اضافه نشود .
[1] بحار الانورا ج 52 ص 112
