فضیلت مسجد باید ها و نباید های ان

انسان یک موجود ضعیف و عاجزی است که با کوچک ترین اتفاق ممکن است مرگش محقق شود و این مرگ هیچ زمان مشخصی ندارد . در سوره عنکبوت این گونه در مورد مرگ تعبیر می شود :

«کُلُ‏ نَفْسٍ‏ ذائِقَةُ الْمَوْتِ‏ ثُمَّ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ».(1) جمله «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ»، از باب استعاره به کنایه است، (گویا مرگ را تشبیه کرده به چیزى که چشیدنى باشد، آن‌گاه حکم کرده به این‌که این چشیدنى را همه خواهند چشید و خلاصه، مرگ عمومى است) و مراد این است که هر کس به زودى و به طور قطع خواهد مرد.(2)

پس هیچ راه فراری برای مرگ نیست . اما ایا می شود راهی برای ادامه یافتن پیدا کرد ؟

هنگامی که انسان از این دنیا کوچ می کند ، پرونده اعمالش بسته شده و دیگر هیچ کاری نمی توانند انجام بدهند .

عده ای در این هنگام چون پرونده اعمال خود را خالی می بینند در خواست می کنند که خدایا ما را به دنیا برگردان تا عمل صالحی انجام دهیم ، امام ندا می رسد مهلت تمام شده است .

( حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ اَلْمَوْتُ قَالَ رَبِّ اِرْجِعُونِ‏ #  لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ کَلاَّ إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَ مِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ الی یَوْمِ یُبْعَثُونَ‏ ) (3)

تا آن گاه که مرگ یکی از ایشان فرا رسد ، می‏گوید : « پروردگارا ، مرا بازگردانید ،

شاید من در آنچه وانهاده‏ام کار نیکی انجام دهم . نه چنین است ، این سخنی است که او گوینده آن است و پشاپیش آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته خواهند شد .

انجاست که انسان محتاج به یک صلوات می شود ، محتاج به یک صدقه جاریه می شود .

پیامبر اسلام حضرت محمد فرمودند: «پنج گروه هستند که در قبرند، ولی ثواب ایشان جارى مى‏شود بر دیوان ایشان. آن پنج گروه عبارت‌اند از؛ 1. آن‌کس که درخت خرمائى بکارد. 2.  آن‌کس که چاهى حفر کند. 3. کسی که برای خدا مسجدی بسازد. 4. کسی که کتاب یا قرآنی بنویسد. 5. کسی که فرزند صالحی از خود بجا گذارد»

خَمْسَةٌ فِی قُبُورِهِمْ وَ ثَوَابُهُمْ یَجْرِی إِلَى دِیوَانِهِمْ مَنْ غَرَسَ نَخْلًا وَ مَنْ حَفَرَ بِئْراً وَ مَنْ بَنَى لِلَّهِ مَسْجِداً وَ مَنْ کَتَبَ مُصْحَفاً وَ مَنْ خَلَّفَ ابْناً صَالِحاً (4)

حتی اگر انسان بتواند پول اندکی در ساخت مسجد کمک کند ، تا قیام قیامت که در ان مسجد نماز خانده می شود ، برای ما ثواب مکتوب می گردد.

این مسجد با این همه عضمت و و این همه فضیلت ، یک سری اداب و احکامی دارد که زیبنده است مومنین انها را رعایت نمایند .

1-   1-   نجس کردن مسجد حرام است و هرگاه مسجد نجس شود بر همه لازم است که بطور واجب کفایى نجاست را برطرف کنند، یعنى اگر یک یا چند نفر اقدام به تطهیر کنند از دیگران ساقط مى شود وگرنه همه گنهکارند .

2-   2-   تمیز کردن مسجد و روشن کردن چراغ آن و کوشش در تامین حوائج آن مستحبّ است و نیز مستحبّ است کسى که مى خواهد به مسجد برود خود را خوشبو کند و لباس پاکیزه بپوشد «خذوا زینتکم عند کلّ مسجد»  شایسته است موقع داخل شدن پاى راست و موقع بیرون آمدن پاى چپ را بگذارد و زودتر به مسجد آید و دیرتر از مسجد بیرون رود.

3-  3-   خوابیدن در مسجد و سخن گفتن درباره کارهاى دنیا و همچنین انداختن آب دهان و بینى و اخلاط سینه در مسجد و بلند کردن صدا و داد و فریاد و آنچه با موقعیّت مسجد منافات دارد مکروه مى باشد.

4-   4-   کسى که سیر و پیاز و مانند اینها خورده و بوى دهانش مردم را آزار مى دهد مکروه است به مسجد برود.

5-   5-   مسجد جاى ورزش و تمرین ورزشى نیست و از کارهایى که با شأن و منزلت مسجد منافات دارد، باید پرهیز شود، ( بلکه باید بیرون از فضائی که صیغه مسجد خوانده شده این فعالیت ها صورت گیرد .)

6-   6-   ساختن اتاق مخصوص چاى در محل مسجد قبلى صحیح نیست و واجب است آن مکان به حالت مسجد بودن خود برگردد.

 

[1] . هر نفس زنده‏اى چشنده مرگ خواهد بود، سپس به سوى ما (به عالم برزخ ما به صحنه قیامت ما، به بهشت و دوزخ ما) بازگردانده مى‏شوند. عنکبوت، 57.

[2]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 16، ص 144 - 145، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق.

(3)سوره مومنون ، ایه 99 و 100

(4) مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل / ج‏12 / 229 / 15 - باب استحباب إقامة السنن الحسنة و إجراء عادات الخیر و الأمر بها و تعلیمها و تحریم إجراء عادات الشر ..... ص : 228