کودتاچیان امروزی ( به مناسب کودتای 28 مرداد)

می توان گفت, از دوران مشروطه تا کنون که کشورهای جهان سوم, بطور عموم و کشورهای اسلامی بالاخص علاوه بر درد و رنج استبداد, همیشه در معرض هجوم و تهدید استعمار نیز بوده اند.

مثلا در بحث کودتای 28 مرداد اگر چه عامل خارجی صحنه گردان اصلی کودتا بود, اما نمی توان نقش عوامل و صحنه گردانان داخلی را نادیده گرفت, از شعبان بی مخ های مزدور, تا برخی درجه داران وابسته و مصدق سیلی خورده از اعتماد به آمریکا و ...

اما با مرور به گفتمان و افکار برخی روزنامه نگاران و برخی معدود سیاسیون, وجود انسان را تاسفی سخت فرا می گیرد که, یک عده با این همه تجارب تاریخی چگونه هنوز دلبسته و وابسته این یک عده چشم آبی بور هستند, کسانی که امروز وقتی روزنامه هایشان را بعد از گذشت 64 سال از کودتای سال 32 می خوانی تیترشان این است: 
که اصولا کودتای 28 مرداد کودتایی خود ایرانی ها بوده و ربطی به اربابانشان در آن ور آب نداشته, یا اصلا کودتا توسط توده ایها صورت گرفته بود, برخی نیز کلا منکر کودتا می شوند تا هر چه قدر که در توان دارند در صدد تطهیر اربابانشان و مواجب بگیرانشان در آن سوی آبها باشند .

خداوند بر توفیقات آیت الله جوادی آملی بیفزاید که برخی را دیوث سیاسی نامید, با این توضیح که :

جناب ملا احمد نراقی در کتاب معراج السعاده می نویسد: اگرمردی ناموس خودرا بدون پوششی مناسب در منظر دید نامحرمان بیاورد خداوند ملکی را مامور میکند که بالای سر او دایما بگویند : دیوث دیوث دیوث

حال کسی که غیر مسلمان را به حریم مسلمانان راه داده و باعث نفوذ غیر مسلمان در دین و فرهنگ و سیاست یک کشور مسلمان می شود در حالی که طبق صریح  قرآن از تسلط غیر مسلمانان بر مسلمین نفی شده,  مثلا در آیه 141 سوره مبارکه نساء است«وَ لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً»
یعنی :خداوند هرگز براى کافران راهى قرار نداده است که به زیان مؤمنان باشد

که قاعده نفی سبیل را علماء از این آیه استفاده کرده اند که مفاد قاعده نفی سبیل این است که : خداوند در قوانین و شریعت اسلام هیچگونه راه نفوذ و تسلط کفار بر مسلمین را باز نگذارده است و هر گونه راه تسلط کافران بر مسلمانان بسته است. پس در هیچ شرایطی تسلط کفار بر مسلمانان جایز نیست.

حال سوال این است که دیوث سیاسی وضع و حال بهتری از دیوث اخلاقی دارد ؟؟؟